Bekir Yalçınkaya Resmi Web Sitesi
  Ankara Otelcilik Okulu Tarihçesi
 
              ANKARA OTELCİLİK OKULU ve ARKADAŞLARIM
                           Hazırlayan: Bekir Yalçınkaya
 
 
Bugün Ankara Anadolu Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesi olarak isim alan Ankara Otelcilik Okulu ilk defa 1961-1962 öğretim yılında, Milli Eğitim Bakanlığı Ticaret ve Turizm Öğretimi Genel Müdürlüğü’ne bağlı olarak bir yıllık Otel Teşkilatı ve Eğitimi’yle ilgili bilgiler vermek üzere açılmıştır. Okul Türkiye’de ilk açılan orta dereceli okuldur. Okulun eğitime başladığı ilk mekân 5 katlı ve kiralık bir bina
olup İstanbul Caddesi yolu üzerindeydi. 5. katı yatılı öğrencilerin kaldığı yatakhane, 4. katı ise yemekhaneydi. Okul 1969 yılının Haziran ayında Beşevler’de inşaa edilen ve kendisine ait yeni binasına geçmiştir.
 1963-1964 Öğretim yılında 3 yıllık öğretime geçen ve OTELCİLİK OKULU adını alan okul 1964-1965 öğretim yılından itibaren kız öğrencilerini de bünyesine almıştır. Bu yıl ve bu yılı takibeden yıllarda öğrenciler hem tahsil gördükleri devrelerde, hem de yaz tatillerinde turistik tesislerde stajyer statüsünde eğitim çalışmalarına başlamıştır.
 1967-68 döneminde ilk tahsil yılımızı yaşadığımız Ankara Otelcilik Okulu’nun ilk Müdürü Yunus Aslan’la bize tanışmak nasib olmadı. Zira bizim dönemimizde Okul Müdürü İbrahim Serin’di. Hatırladığım kadarıyla bazı öğretmenlerimiz de Alman Kurt (Yemek ve İçki Servisi), Cevdet Düşmez  (Muhasebe), M. Azmi Akengin (Türkçe), Ali Kaygı (Fransızca) idi.
   Ankara Otelcilik Okulu’muzun tahsil yıllarında Otel Hukuku, Muhasebe, Yemek ve İçki Servisi ve Resepsiyon olarak dört branşta gördüğümüz dersler; Türkçe, 1. Yabancı Dil İngilizce, 2. Yabancı Dil Fransızca, Müşteri Psikolojisi, Muhaberat ve İlâncılık, Personel İdaresi ve Eğitimi, Otel Hukuku, Yemek ve İçki Servisi, Otelcilik için Tatbiki Fen Bilgisi, Resepsiyon, Beden Eğitimi, Askerlik, Yemek ve İçki Kontrolü, Muhasebe ve İş Tatbikatı’ydı.
   Eğitim içi faaliyetlerimizin yanısıra yaptığımız sosyal faaliyetler de vardı. Bunlardan birisi de tarafımdan çıkarılan Duvar Gazetesi idi ki mizampajıyla şiirlerini ve makalelerini ben hazırlıyordum. Pektâbii bunda bize hak kazandıran kompozisyonumun 10 üzerinden 10 notundan hiç aşağıya düşmemesi, Türkçe’min fevkalâde güzel olmasıydı.
   3 B olarak Sınıf içi başarıya gelince Eşmeli Kâzım Aydın 1’e, biz 2.’ye gelmekteydik. Okul futbol takımından Liselerarası Güreşler’e kadar yine Bekir Yaçınkaya, amatör boksta Sadık Diker, Sınıf içi arenada kavgacı Erol İnan, sempati sözünde Müştak Tavas, sınıfımızdan ziyade bütün okula Prenses’likte Aysel Sümer, İkiz’likte Bülent ve Levent Altuğ kardeşler, boyda Şerif Sivrioğlu/posda Nedim Gürkaya, mizahta Yüksel Öztunalı yer alsa da, hemen hemen ekseriyetimiz Anadolu’nun çekingen, utangaç ve masum birer öz evlâdlarıydık. Keşke bir de Bayan Fransızca öğretmenimize edeb dışı Kenef lâkabı takılmasaydı, daha özden sayılacaktık.
   Henüz televizyon denilen görüntülü âletin dahi sahaya sürülmediği ve şeklinin şemalinin görülmediği bu yıllarda, Türkiye’deki bir çok meslekî okulların arasında konumu itibariyle önceleri pek tasvib görmeyen okul, kısa süre sonra içte bürokrat ve kalbur üstü işadamlarına kadar bir çok kesimin ihtiyacı olan ehliyetli hizmeti verecek öğrenciyi yetiştirmesiyle dikkati çekmeye başlamıştır. Öğrenciler, zamanla ülkeye döviz kazandıran turist kesimlerinin itibarlı ve ehil bir hizmet  almasını  sağlamışlar ve böylece okul büyük bir cazibe kazanmıştır.
 İşte bundan dolayı bizim kuşağın; hem okulda öğrencilik yapma, hem de taleblerin olduğunda otellerde veya TBMM’de, meselâ Kasım Gülek’ten, Rusya Dışişleri Bakanı’na ev sahibliği yapan devrin..  İsmet İnönü’ye kadar o günlerin hatırı sayılır bir çok bürokratlarına servis yapma gibi bir şansımız vardı ki buralardan aldığımız ücretler de özellikle ihtiyacı bulunan fakir öğrenci kesimimize faydalar sağlamaktaydı. 1967’li yıllarda Başkent’te Palas Oteli, Dedeman, Marmara, Büyük Ankara ve Stad gibi otellerle Ankara siyasetinin merkezi bilinen Anadolu Kulübü part time hizmet verdiğimiz mekânlar arasındaydı.
    Başkent Ankara’da 1961’de başlayan Otelcilik eğitimi ilk mezunlarını yıllık olarak 1961’de verdiğine göre 1962’nin yıllık öğrencileri 2. Dönem,  1963-1964’te başlayan üç yıllık eğitimin 1967 mezunları 3. Dönem mezunlardır. Bizim devre kuşağın başladığı eğitim yılı 1967-1969 arası ise 4. dönemdir ki 3 B sınıflı 4. dönem öğrencilerimiz de 1969’da Ankara Otelcilik Okulu tahsillerini tamamlayarak iş hayatlarına atıldılar. O yıllarda mezun olanların dış ülkelerde staj görme gibi bir devlet bursları bulunmaktaydı.
   Bu konuyu özetleyecek olursak, okul arkadaşlarımdan Ahmet Gemici, Cengiz Göncüoğlu, Yakup Toprak, Bekir Yalçınkaya (Ben), Kemal Deniz, Erol İnan, Yüksel Öztunalı ve Nedim Gürkaya Almanya’ya giderlerken, Aysel Sümer ve Bülent Ören İngiltere’ye, bir dönem önceki mezunlardan Şakir İnan Belçika’ya, Mehmet Arslan da yine Almanya’ya staja gitmişlerdir. Elbette dış ülkeye yolculuk yapanların sayısı bu kadarla sınırlı değildir. Almanya başta olmak üzere dünyanın çeşitli ülkeleri Ankara Otelcilik Okulu’nun işinin ehli, çalışkan, bilgili, düzgün ve Türkiye’yi en iyi şekilde temsil edebilecek seviyede sayısız öğrencisiyle tanışmıştır.
    Bu arkadaşlarımızın bir kısmı daha sonraki yıllarda aynen benim de taib ettiğim yolu takib ederek mesleî konumlarından ziyade meslek dışı görevleri tercih etmişlerdir. Ben de içkiyi sevmemem ve gece hayatını hazzetmemem sebebiyle mesleğimi terkederek 1974’te Şeker Öğrenci Yurdu İdare Amiri görevine başlarken, aynı yıllarda Ahmet Gemici Ankara Şeker Fabrikası İdare Memuru, Yakup Toprak Türkiye Şeker Fabrikaları Genel Müdürlüğü Uzman kadrosu, Cengiz Göncüoğlu DİE’de Uzman, Mehmet Koç Emniyet Genel Müdürlüğü, Mehmet Kalak Eşme Kaymakamlığı Yazıişleri Müdürü olarak görev almışlardır. Sadık Diker İzmir’de, Yüksel Öztünalı halâ Almanya’da, Aysel Sümer Londra’dadır. Kâzım Aydın Ege sahillerinde İçki Kontrol Müdürü, Nedim Tamel de Kıbrıs’da Turizm Tur Şirketi Sahibliği gibi hizmetleri yürütmektedirler.
    Arkadaşlarımızdan Levent Altuğ çok erken vefat ederken, Eşmeli Ali Rıza Çoban da (aynı zamanda Edremit Orduevi’nden asker arkadaşımdı) ömür çizgilerini tamamlayan arkadaşlarımızdır.
   Hatırımda olan diğer sınıflardan arkadaşlarımızdan bazıları da şunlardır: Şükrü İlkgün/Eşme, Bekir Köse/Sivas, Sadık Diker/Eşme, Cavit Saraç/Eşme, Yücel Baysal/Eşme, Nevzat Karabağ/Mihallıçık  
   
        -3 B SINIFI-
17-Aysel Sümer-Saime Kadın/Ankara

23-Ahmet Gemici-Şarkikaraağaç/Isparta

 38-Hüseyin Eken-Beypazarı-Ankara


44-Bekir Yalçınkaya-Şarkikaraağaç/Isparta

47-Bülent Ören-Ankara

55-Mustafa Meftun Bozkurt-Basmane/İzmir 

56-Yüksel Öztunalı-Polatlı/Ankara

 62-Yakup Toprak-Şarkikaraağaç/Isparta

76-Erol İnan-Ankara

77-Kâzım Aydın-Eşme/Uşak

85-Şevki Sümer-Kayseri

87-Cengiz Göncüoğlu-Şarkikaraağaç/Isparta

88-Kemal Deniz-Yeniçubuk/Sivas

92-Şerif Sivrioğlu-Kiraz/İzmir

94-Levent Altuğ-Alanya/Antalya


95-Bülent Altuğ-Alanya/Antalya


99-Hüseyin Er-Yenimahalle/Ankara


104-Mehmet Koç-Gürün/Kayseri

108-Orhan Müfit Koralay-Dazkırı/Afyon

 110-Nedim Tamel-Elbistan/Kahramanmaraş
     (Okuldan resmi yok)


111-Nedim Gürkaya-Sungurlu/Çorum



112-Şerafettin Şerif Hasan Basri
       Müştak Tavas-Denizli

113-Mehmet Kalak-Eşme/Uşak


118-Hasan Ali Saçık-Sungurlu/Çorum

OKUL HATIRALARINDAN

  
Sınıfta çekilen bir resmimiz
   Arka sıra; Erol İnan, Bülent Ören, Ahmet Gemici, Yakup Toprak, Hüseyin Eken,
Kemal Deniz.
   Ara sıra: Hüseyin Er, Nedim Gürkaya, Cengiz Göncüoğlu, Bekir Yalçınkaya
  Ön sıra; Levent Altuğ, Orhan Müfit Koralay, Aysel Sümer, Şevki Sümer, Mehmet Koç, Kâzm Aydın ve Mehmet Kalak.
  Eksik öğrenciler: Nedim Tamel, Hasan Ali Saçık, Bülent Altuğ, Yüksel Öztunalı, Müştak Tavas ve Mustafa Meftun Bozkurt. 



Öğrenciler Okul önünde öğretmenleriyle; Şerif Sivrioğlu, Yücel Baysal, 
Hasan Ali Saçık, Mustafa Meftun Bozkurt, Yakup Toprak 
Ön sıra; Cahit Saraç,Yüksel Öztunalı, Bekir Yalçınkaya


  Okul yemekhanesinden

 
Okul önünde Öğretmenimiz M.Azmi Akengin ile toplu hâlde; Şerif Sivrioğlu, Mütak Tavas,
Cahit Saraç, Bekir Yalçınkaya, Levent Altuğ ve diğer bizden sonraki devre öğrencileri

 1970 Paris Eyfel Kulesi önlerinde; Ahmet Gemici,
Cengiz Göncüoğlu, Yakup Torak ve ben.


Gümüldür Sultan Oteli hatırası
 Arka sıra; Müştak Tavas ve Mehmet Koç
Ön sıra 1. kişi Bekir Yalçınkaya, 3. kişi Ahmet Gemici

Staj gördüğüm İzmir Çeşme Turtes Motel'den bir hatıram
 
Okulumuzun Ağabey'lerinden Bir Hâtıra Yazısı   
 ANKARA OTELCİLİK OKULU 50 YAŞINDA..             
               Yazan: K. Ünsal BARIŞ   
 
  Türkiye'de turizm ve otelcilik konuları ilk defa 1950'li yıllardan itibaren söz edilmeye başlanmıştır. O tarihlerde ne batı standartlarında bir otelimiz vardı ve ne de bir otelcilik okulumuz vardı.
   Bu gereksinimden yola çıkarak, Türkiye'de ilk defa 1954 yılında, 5 yıldızlı İstanbul Hilton Oteli açılırken, 1961 yılında da, Ankara'da Türkiye'nin ilk Otelcilik Okulu açılmıştır.
   Otelcilik sektöründe üç ana sorun vardır. Sırası ile birincisi yatırım yapmaktır, ikincisi eğitimli yönetici ve personel temin etmektir, üçüncüsü ise uluslar arası standartlarda kaliteli hizmet sağlayabilmektir.
   Bu bağlamla, tüm yabancı zincirler kendi çalıştıracakları personeli kendileri eğitmeyi bir ilke olarak tercih ederler. Hatta bazı özel eğitim isteyen bölümlere deneyimli eleman almamaya özen gösterirler.
   Örneğin; Ben okuldan mezun olduktan sonra ilk mesleki deneyimimi İstanbul Divan Oteli’nde kazandım. 2 Yıl muhasebe ve 3 yıl da ön büro deneyimime rağmen, 1976 yılında yeni açılacak olan İnter-Contınental İstanbul Oteli Ön Büro Departmanına başvurduğum zaman, o günün Ön Büro Müdürü'nün şu sözleri kulağımda hala çınlar: "Siz meslek hayatında belirli bir formasyon kazanmış bir adaysınız. Biz ise, kendi elemanlarımızı kendimiz eğitip, bizim verdiğimiz formasyona girmelerini planlıyoruz. Eğer siz bize ileride; ‘ben bunu biliyorum, bana böyle öğrettiler’ vs. gibi sözler kullanmayacak iseniz, daha doğrusu bildiklerinizi bir tarafa bırakacak iseniz, sizi departmanımıza kabul eder, diğer elemanlar ile aynı eğitim programına dâhil ederiz. Yok, ileride bize akıl verir durumuna girerseniz, sizinle yollarımız ayrılır, bunu peşinen bilin!" deyip, işletmenin bir ilkesini ve eğitim felsefesini bana gayet açık olarak açıklamıştır.
 Yabancı zincirler kendi elemanlarını kendileri eğitip, yetiştiriyorlar ama diğer otellerin sistematik bir eğitim programları olmadığı için, bugün dahi çok büyük oranda eğitimli ve deneyimli yönetici-eleman sıkıntısı çekilmektedir.
  Bu gereksinim otelcilik sektörünün kıpırdanma yıllarında çok daha fazla idi. İşte bu büyük gereksinim sonucu 1961 yılında, uluslar arası AID organizasyonunun (Uluslararası Kalkınma Organizasyonu) maddi ve manevi desteği ile Türkiye'nin ilk OTELCİLİK OKULU Ankara'da açılmıştır.
 Otelciliğin gelecekte önemli bir sektör olacağını görebildiğim için, 1963 yılında okulun sınavlarını kazanarak, kaydımı yaptırdım. 1966 yılında da mezun oldum. Yani okulun 3'ncü dönem mezunuyum. Bu meslek seçimimden dolayı da hiçbir zaman pişmanlık duymayıp, isabetli bir seçim yaptığım kanaatine sahip oldum.
   Ankara Otelcilik Okulu, dış yardım ile kurulduğu için, gerek mutfak ve gerekse çamaşırhane bölümleri o yılların otellerinde dahi bulunmayan, USA damgalı makine, araç ve gereçler ile donatılmıştı. Okulun kurulmasında çaba gösteren ve kurulduktan sonra da gözetim altında tutan, AID temsilcisi Mr.Dr.Lanza'nın çabaları hala anılarımızdadır.
   Okulun açılış tarihlerinde, okulumuzda uzman öğretmenler istihdam edilmekteydi. Örneğin; ABD'de Cornell Üniversitesinde otelcilik eğitimi almış Sayın Yunus Aslan Bey okul müdürlüğüne atanmıştı. Okulun ana direği olarak gördüğümüz İngiliz öğretmenimiz Mrs. Lilian May Baker'dan, House Keeping, adab-ı muaşeret (Etiquette), hijyen ve pratik temizlik derslerini alıyorduk. İngiliz öğretmenimize tercümanlık yapan, eski Dışişleri Bakanı’mız, rahmetli Osman Olcay'ın eşi, rahmetli Necla OLCAY hanım, yalnız tercümanlık yapmaz, bildiği diplomatik görgü kurallarını da aktarırdı. O yılların mutfak üstadları, rahmetli Ekrem Muhittin Yeğen ve Sayın Renan Yaman beylerden mutfak derslerini, dönemin meşhur Maitre d'hotel'i Yakup hocadan servis derslerini, İtalya'da staj görmüş Sayın Orhan Mesut Sezgin beyden, muhasebe ve resepsiyon derslerini alıyorduk.
   O tarihlerdeki en büyük sıkıntımız ise mesleki konularda kitap sıkıntısının olması idi. Mesleki derslerimizin hiç birinin yazılmış kitabı yoktu. O yıllarda bize eğitim veren uzman öğretmenler boş vakitlerinde ders konularını daktilo ile yazar, teksir cihazlarında çoğaltır, bize dağıtırlardı. Bu gün ise üniversitelerimizde mesleki konularda kitaplar hazırlanıp, basılmaktadır.
 Ankara Otelcilik Okulu mezunlarının önemli bir bölümü mezuniyetlerinde soluğu Avrupa ülkelerinde almışlardır. Örneğin; okulun ilk mezunlarından 15 kadar okuldaşım çalışma hayatlarına kendi olanakları ile İngiltere'de devam etmişler ve önemli hedeflere ulaşmışlardır. Daha sonra okul tarafından Belçika'ya talebeler gönderilmeye başlanmıştır. Bu öğrencilerden bazıları Türkiye dönüşlerinde 5 yıldızlı otellerde Genel Müdürlük makamına kadar tırmanmışlardır. Okul, uzun yıllardır Almanya'ya öğrenci göndermektedir. Hala Almanya'da çalışma hayatlarına devam eden, bazıları Almanlar ile evlilik kurmuş çok okuldaşım vardır.
 1961 Yılında eğitim hayatına başlayan Türkiye'nin ilk Otelcilik Okulu bugün 50 yılını arkada bırakmıştır. Geçen 50 yıl içinde öğrencilerin % 50'si mesleği benimsemez iken, diğer % 50'lik kısım Türk turizm ve otelcilik sektöründe önemli görevler yerine getirmişlerdir.
   Bir zamanlar en alt görevlerde yönetilenler grubunu oluşturan okuldaşlarımın, bu gün yönetenler grubunu oluşturduklarını görmekten mutluluk duyuyorum.
   50 yıldır mezun veren okulun mezunları şimdi bir sosyal paylaşım sitesinde toplanmaya başlayarak, yılların getirdiği kopuklukları gidermeye çalışmaktalar.
   Ankara Otelcilik Okulu halen Ankara Bahçelievler'de Turizm ve Otelcilik Meslek Lisesi adı altında Türk turizmine eleman yetiştirmeye devam etmektedir.
   Bu gün Türkiye'nin çok ilinde benzer okullar açılmış ve ayrıca Üniversitelere bağlı olarak Turizm ve Otelcilik Meslek Yüksek Okulları Türk turizmine ivme katmaya devam etmektedirler.
   Ankara Otelcilik Okulunun 50'nci kuruluş yılını candan kutlarken, vefat ederek aramızdan ayrılan tüm öğretmen ve okuldaşlarıma Allah'tan rahmet diliyorum.
    K. Ünsal BARIŞ
    İletişim: kubaris@yahoo.com
 
  Bugün 12 ziyaretçikişi burdaydı!  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol