Kara Ağac’dan Bir Köy;

ÇELTEK

Bekir YALÇINKAYA

2013/ANKARA  

Yazarın Adres Bilgileri

Mareşal Çakmak Mahallesi

Atatürk Caddesi No: 82/5 Sincan-ANKARA

bekiryalcinkaya32@mynet.com

Tel : (0312) 271 58 82

Gsm: 0537 720 75 34 

Yayına Hazırlık
Grafik/Dizgi/Kapak

Bekir Yalçınkaya

0505 364 86 45 

Bu eseri;Hayatımın bütün merhalelerinde kendilerini sahi emek ve manevî hâtiralarıyla kendimde bulduğum ve şükranlaandığım Babam Mustafa ile Anam Durdu'ya
ithaf ediyorum..

TAKDİM YAZISI
“Bu tarihten çok uzun yıllar öncesi, 20. asrın ortalarında henüz kuruluş tarihi yarım asrı bulan bir Yeni Köy’de 1946’da doğmuşuz.

    Doğmamıza gün ve saatler bakımından ramak kala, Ebemiz Şerife, rahmetli anamıza bir rüyasını anlatıyor; “Dudu gelinim, bu gece rüyamda bir Hızır bana dedi ki; Çarşamba günü (senden) bir erkek çocuğunuz olacak. Adını Ebubekir koyacaksınız. O çocuk büyüme çağında çok fakirlik çekecek. Yine de okuyacak, güzel yetişecek ve zenginleşecek. Sonra çocukluğundaki gibi yine fakirleşecek. En sonunda meşhur ve zengin olacak.”

  Yeniköy’den Kara Ağac’a, oradan Çeltek’e, sonra birçok yere mekân açıp imkân arayan biz, belki de Hızır (A.S.)’ın bu birkaç cümlelik hâl bildirimiyle Fakir-Zengin-Fakir’lik çerçevesinde, hayatımızın merdivenlerini bazen yukarılara, bazen de çok aşağılara doğru çıka ine, bir ömrü tüketmekte olduğumuz son demlerimizde ne hikmetse gazetecilik, televizyonculuk ve şairlik derken postumuzu tarihî mekâna da serdik. Şerife Ebesi’nin anacığına anlattıklarını hiçbir zaman unutmayan bu çocuk, normal bir tahsili olmasına rağmen yüce Allah’ın emri ve takdiri mesabesinde, ülkesinin millî menfaatleri için bir nefer ve imanî meseleleri için de bir muhafız gibi kendini yetiştirdi. Bu özge Türkmenliğe has yetişme adâbı, O’nu Kara’nın kutsallığını idrak etmeye ve Ağac’ın soyluluğunu bu kutsallıkla birleştirip buluşturmaya kadar aldı götürdü.

   Neticede Kutsal Soy mealindeki Kara Ağac için ömrünün en az geceli gündüzlü 5-10 yılını tarih yazmaya adayan bir zâd olmak, bu çocuğun müjdeden menkûl hukukunu tam anlamıyla, fakat servet denilen o büyük nimetlerin çok uzağında yaşamasını sağladı. İşte bir fakir, bir zengin olacağı bildirilen biz, tam 67. yaşımızda dahi bize dünyevî bir ihtiras verecek olan mal ve mülk sahibliğine erişemesek de biraz ilmî çaba ile gönül zenginliğimizi kavileştirdik ve harcadığımız Kara Ağac mesaimizin karşılığı olan takdir ve teşekkürlerle meşhurluk sıfatımızı da görmüş olduk.

   Şu mütevazi; kibirden, gururdan, övünmeden ve ne kadar ruh birliğimize zıd söz, hareket ve hâl varsa hepsinden imtinalı bir hayatı, Kara Ağac’ın önünde anlatır gibi olsak da ve işte bu Kara Ağac asırlardır henüz büyüyememiş bir çocuk gibi çelimsiz ve alımsız kalsa da, her hemşehrimiz gibi bizi yine de kendine çekmiş ve hep hâtıralarımızı yaşamamızı sağlamıştır.     

   Kara Ağac; bu bakımdan Beylikler öncesinden itibaren ünlü silâhşör Hamid Bey’e, ardından bazen fetret gibi dönemleri atlatıp şanlı Osmanlı’ya kadar uzanan çok manidar tarihiyle tanınamasa da, bizler O’nun nefslerimizi doyuran köpük helvalı çarşı fırınlarını hiç unutmadık, hep tanıdık. K’sı G ile değiştirilip telâffuz hanesine konulan bu Gara Ağac, aynı zamanda Ortaokul hocamızın dediği gibi, “Eşek oğlum! Türkiye’de içinde 5 tane A bulunan yer neresidir?” sualine 5 A cevabını verdirecek kadar hem ilk harfi bünyesinde barındıran, hem de Efendi kişiliği ve kimliğiyle bir Ahi kadar asil olabilmeyi kendine şiar edinmiş Esnaf kesimiyle otantik ruhunu muhafaza eden bir Gara Ağac’tır.

  İşte bu şehir öyle bir Gara Ağac’tır ki, Anadolu’nun Bizans hâkimiyetinden bıktığı ve ‘mutlaka bir gün bana lâyık Efendilerim, Alplerim, Cengâverlerim gelecekler’ diye beklerken Orta Asya’nın, sonra da Menazgirt’in yollarına göz bağladığı günlerde bir de bakmıştır ki yanları ve yönleri Türkmen kuşaklar, Kara Kuzulu Cemâ’atler ve Yörükânî nesillerle dolup taşmaktadır. Ezan sesinden uzak, Çan sesinin boğucu gürültüsünden arınmış bir Gara Ağac, Myriokefalon’da II. Kılıç ile Arslan pençesinin, Manuel Küffarı’na inişiyle İlây-ı Kelimetullah vuslatını yaşama hakkını elde etmiş, Krallar, Dükler ve Kardinaller’in ayak bastığı topraklarda, Haçlı hükmü sona ererken, Tevhid ehli erlerin rükû ve secde vakti başlamıştır. Selçuklu’dan itibaren ovasına karyelerin (Köyler) kondurulup Türkmen ve Yörük erlerinin yerleştirildiği Gara Ağac, kendisini, Osmanlı hükümranlığında Konstantiniyye devrini kapatan El-Feth Sultan II. Mehmed’in irtihalinden birkaç yıl sonraya denk gelen 1475’te ilk Türk ahalisini; Salur, Karkın, Bayad, Çavuldur, Süvar, Çarık Saraycık, Köprü, Yaka-Eymür, Uşak-Eymür, İgdir, Karakuzulu, Şarvan ve Bozlu namlı Oğuz boyları ve cemâ’atleriyle tahkim etmiştir. İşte bu Kara Ağac, tam 800 yıldır, Türklük sancağının altında, esaretten uzak ve hür ve müstakil iken şımarık damad Karamanoğullar’nın belâsından sakınmak adına Hamid Beyliği’nden Osmanlı Padişahı I. Murad Hüdavendigar’a satılmış olmakla bugün nesilleri Fatih’ten de önceye varan bu mezkûr kuşaklarla teçhiz olmuş, Antalya’dan Konya’ya dek nice taşradan insanlara hane açmış ve mülk vermiştir.“

   İşte bu köylerden birisi de Çeltek’tir ki onun geçmişine dair bugüne kadar makûl bir tarih ele alınmamıştır. Biz bu hususta bir ilke imza koyduk ve köyümüzün tam 538 yıllık mazisine ışık tuttuk. Bir fayda temin etmişsek ne mutlu bize..

   Bu duygularla köylülerime hatırlatırım ki yukarıdaki tırnak içi cümleler, ‘Hamideli’nde Türkmen Soyumuz Kara Ağac’ isimli ve takribi 400-500 sayfalık eserimizde kullandıklarımızdır. Bu bölümü elimizdeki yerel çalışma ‘Kara Ağac’tan Bir Köy Çeltek’e de TAKDİM yazısı olarak aynen aldım. TAKDİM’imizi iyi okuyan, bu eserden haz duyan, müteşekkir mahiyette onu anlayan ve anladıklarını da bildik-tanıdık dostlarına aktaranlara selâm ve dualarımla..                                                                                                                      Bekir YALÇINKAYA/Sincan-2013