Hak Yolu’nda Bir

    SABAHATTİN ÇANKAYA

           Hazırlayan: Bekir YALÇINKAYA

   
  “Ben bu değerli şairimizi 1988'li yılarda rahmetli Göktürk Mehmet Uytun'un Genel Başkanlığı ve benim de Genel Muhasib'liğim altında kurduğumuz Şairler Yazarlar ve Sanatsevenler Derneği'nin bir şiir gününde tanıdım. Bana yüzlerce şairi tanıma ve onlarla şiir mesleği üzerine konuşma-konuşturma fırsatı veren bu dernekte sık sık kendisiyle konuştuğum Sabahattin ağabey, benim gönlüme, benim dâvâma ve benim karekterime uygun bir hâl erzettiğinden kendisini çok sevmiş ve hep yakınında bulunmuştum. Ki;
  "Hafıza kaydımdan hiç eksilmeyen ayları ve yılları içinde, sahib olduğu sağlıklı bir ruh ve beden güzelliğiyle O’nunla hep şiir konuştuk, şiir dinledik. Birbirimize yeni yazdıklarımızda; nasıl olmuş, neresinde ne olmalı demekten ziyade, manâ ve ruh derinliği itibariyle hâl kelâmına durduk. Çankaya ağabey ile buluşmak için ben, bizim tarafların KAYA’larında adeta bazen ÇAN çalardım. Belki, O da bizimle buluşmak için Soy Adı’mızı ikiye bölüp KAYA’ların YALÇIN’ına tırmanma isteği duymuştur. Mecaz ve mehazlar bir yana, Sabahattin Abi beni, ben de Sabahattin Abi’yi çok severdim. Amma ne olduysa 96’lı yılların o tuhaf esnalarında aramızdaki bağlar koptu ve O’nunla bir daha buluşmamız vuslat vaktine kaldı..”  
   Yani; birgün evine telefon ettiğimde oğlundan vefat ettiğini öğrendiğimde "işte buluşmamız bir daha vuslat vaktindedir" dedim.
    O' güzel bir dünyada bana göre güzel olanları inandığı gibi yaşayarak güzelce bu dünyadan ayrılanlardan oldu. Mekânı Cennet, ruhu şâd olsun..